Misschien is mijn blogschrijving niets minder dan een poging mezelf te digiTaliseren en zodoende mijn lichaam af te schaffen.
Het zou zomaar kunnen zijn dat mijn blogs een ervaring van taal zijn die niet meer afhankelijk is van mijn lichaam, levend of dood, voortbestaand na mijn dode lichaam of niet.
Eindelijk heeft mijn geest een eigen leven. Het lichaam bestaat nog wel, en wie weet zelfs nog langer dan mijn geest. Maar ik heb het gedacht en gezegd, en dat telt ook.
dinsdag 5 september 2017
Abonneren op:
Posts (Atom)
Beloofd en verteld - Overdenking op Prinsjesdag
Een prominent kenmerk van de (extreem-)rechtse wind is de samenzwering. Ze zijn altijd met zijn drieën en zweren samen tegen ook weer drieën...
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Zei ik luciditeit, in de vorige blogs van deze serie? Daar moet ik toch nog eens ernstig over nadenken. Luciditeit heeft iets met licht te m...
-
Het was me weer een sprint vandaag. Van Kwiatkowski verwacht je kracht gepaard aan slimheid en ervaring. Maar hij ging in het groepje met tw...