Er zijn niet veel manieren om sorry te zeggen. Sorry blijft sorry. Wel kun je sorry's stapelen. Sorry! Je hoeft geen sorry te zeggen! Oké, sorry dan. Sorry, maar nu doe je het weer. Er zijn meer manieren om sorry te herhalen, vermenigvuldigen, de herhalingen te versnellen. Je kunt er moe van worden, je kunt er herboren uit komen.
Misschien dachten we nog dat sorry een betekenisvolle, riskante daad was. Zeker als er macht en geld mee gemoeid zijn kun je het sorry beter achterhouden. Het minste wat je kunt doen is een goede timing. Mediatraining. Zo dachten we.
Nu waait de wind alweer een tijdje anders. Alleen hebben we dat nog niet zo goed door. Politici wel. Die kunnen sorry zeggen en tegelijk trots zijn op tien jaar regeren. Juristen weten het vaak ook. Sorry is nog niet meteen bekentenis, nog niet aansprakelijkheid.
Dus sorry sprinter Dylan, je had het moeten zeggen, of sorry, je juridische adviseur had het je moeten zeggen. Laat die adviseur sorry zeggen. Het zal hem niets kosten. Nu sta je er niet alleen in de media gekleurd op, maar ook nog eens in deze blog. Sorry!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten