Er is discussie, of er zou discussie moeten komen, over veiligheid. Het kost ons teveel. Om te voorkomen dat een half kind leukemie krijgt moeten we de hoogspanningsmasten verwijderen en de kabels onder de grond leggen. Dat kost anderhalf miljard.
Maar dat halve kind, dat wil niemand op zijn geweten hebben. Zelfs de voorstanders van discussie zeggen niet dat ze dat risico willen nemen.
Je krijgt dan - als het er al komt - een discussie waarin we heen en weer drentelen. Zoals de mannen in Der Prozess die Joseph K moeten executeren, steeds elkaar het mes overhandigen, en dan maar aan Joseph K zelf. En die twee mannen staan er, in fictie, namens ons. Of namens Joseph K zelf.
Stel dat we de moord kunnen verstoppen, verdunnen, verdelen. Dan is het geen moord meer. Of stel, omgekeerd, dat elke dood eigenlijk een moord is. Er is altijd wel een oorzaak bij elke dood in de sociale sfeer aan te wijzen.
Een van de twee, en beide tegelijk, onder het mom van veiligheid. Een veiligheid die ons zo de strot uitkomt dat we ons ertegen willen beveiligen. En niemand die wil weten waar het eindigt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Maarten Omfalos
Maarten van Rossum is voor mij heel belangrijk. Ik luister zijn podcasts 's nachts, en een paar weken geleden volgde ik nog De slimste m...

-
Avant-gardeliteratuur moeten we steeds opnieuw de kans geven. Dat valt soms niet mee. De schrijvers zoeken de grenzen van het experiment op....
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Jij en ik, we moeten even met elkaar praten. Er is het nodige gebeurd, we zijn weg van Facebook, en hier en daar hebben we Whatsapp ingewiss...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten