Dit soort stukjes komt voort uit gêne. Het is geen fijn gevoel om niets bij te dragen aan het grote corpus van geschreven gedachten.
De stukjes roepen ook gêne op. Hoezo dit? Hoezo dat? Leg uit.
De uitleg raakt verstrikt in het geleg.
De gêne draagt de overgang van de leegte naar de ontvouwing.
Een uitweg is de overdracht van het geleg naar een nevenruimte.
Het staat er. Ook als je het niet leest.
Het begrijpen verliest zijn reddende functie.
zaterdag 26 mei 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De essentie van het wielrennen - Een stap verder met Wilfried de Jong
Journalisten hebben iets heel goed begrepen als ze schrijven over wielrennen. Tien jaar geleden heb ik er zelf ook een paar weken over naged...

-
Avant-gardeliteratuur moeten we steeds opnieuw de kans geven. Dat valt soms niet mee. De schrijvers zoeken de grenzen van het experiment op....
-
Jij en ik, we moeten even met elkaar praten. Er is het nodige gebeurd, we zijn weg van Facebook, en hier en daar hebben we Whatsapp ingewiss...
-
Een prominent kenmerk van de (extreem-)rechtse wind is de samenzwering. Ze zijn altijd met zijn drieën en zweren samen tegen ook weer drieën...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten