Er is discussie, of er zou discussie moeten komen, over veiligheid. Het kost ons teveel. Om te voorkomen dat een half kind leukemie krijgt moeten we de hoogspanningsmasten verwijderen en de kabels onder de grond leggen. Dat kost anderhalf miljard.
Maar dat halve kind, dat wil niemand op zijn geweten hebben. Zelfs de voorstanders van discussie zeggen niet dat ze dat risico willen nemen.
Je krijgt dan - als het er al komt - een discussie waarin we heen en weer drentelen. Zoals de mannen in Der Prozess die Joseph K moeten executeren, steeds elkaar het mes overhandigen, en dan maar aan Joseph K zelf. En die twee mannen staan er, in fictie, namens ons. Of namens Joseph K zelf.
Stel dat we de moord kunnen verstoppen, verdunnen, verdelen. Dan is het geen moord meer. Of stel, omgekeerd, dat elke dood eigenlijk een moord is. Er is altijd wel een oorzaak bij elke dood in de sociale sfeer aan te wijzen.
Een van de twee, en beide tegelijk, onder het mom van veiligheid. Een veiligheid die ons zo de strot uitkomt dat we ons ertegen willen beveiligen. En niemand die wil weten waar het eindigt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De essentie van het wielrennen - Een stap verder met Wilfried de Jong
Journalisten hebben iets heel goed begrepen als ze schrijven over wielrennen. Tien jaar geleden heb ik er zelf ook een paar weken over naged...

-
Avant-gardeliteratuur moeten we steeds opnieuw de kans geven. Dat valt soms niet mee. De schrijvers zoeken de grenzen van het experiment op....
-
Jij en ik, we moeten even met elkaar praten. Er is het nodige gebeurd, we zijn weg van Facebook, en hier en daar hebben we Whatsapp ingewiss...
-
Een prominent kenmerk van de (extreem-)rechtse wind is de samenzwering. Ze zijn altijd met zijn drieën en zweren samen tegen ook weer drieën...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten