Mensen zijn dol op directe aanwijzingen. En als er geen directe aanwijzingen in een tekst zitten, dan maar liever een leuk spelletje. Geen spel met aanwijzingen, aanwijzingen die in de lucht blijven hangen of je in de modder laten wegzakken.
Olaf Tempelman wees vanochtend op de boeken waarin we worden gemaand om rustiger te leven. Stil de tijd van Joke Hermsen vat hij als directe aanwijzing op. En ja, dat soort aanwijzingen las Tempelman al bij de oude Seneca. Rustiger leven betekent meer controle, en een betere oefening in sterven.
Zo lijkt het of de filosofie achter de aanwijzingen niet meer is dan een manier om bij het doel te komen. Heb je het doel bereikt, dan kun je die manier achterwege laten.
Filosofie zou in dat geval kunnen betekenen: vanuit het doel weer teruggaan naar de manier waarop het wordt nagestreefd en naar de problemen waarvoor een oplossing werd gezocht. Doe je dat niet, dan zul je te maken krijgen met ongewenste bijverschijnselen. Zoals de opgave om alles met elkaar in verband te brengen en jezelf dwingen om dat alles te accepteren.
De directe aanwijzing, aantrekkelijk vanwege zijn slankheid, heeft je alsnog geplakt aan de hele wereld en de beeldenmodder.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dit is geen provocatie
Filosofen zijn er om ons uit te dagen. Het resultaat is wel vaak dat ze aan de kant staan van de goedkope uitdagers, de fascisten. Ze dagen ...
-
Wat te doen met onze directies? Ik heb er in mijn korte onderwijsloopbaan niet erg goede ervaringen mee. Bij de eerste verzuchtte ik dat ik ...
-
Het voelt nu raar als ik iets lees over Rusland. Moet ik over Rusland nadenken omdat ik daar in het verleden over heb gelezen en geschreven?...
-
Voorspellingen zijn extra leuk achteraf. Je weet hoe het afloopt en verkneukelt je over de voorspellers die moeten zeggen of Cavendish kans ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten