Hoe verkondig je tegenwoordig een religie?
Door te wijzen op hun niet aflatende triomf?
Kan. Maar in het christendom is triomf een besmette gedachte, besmet met de tragiek van de hellenistische wereldbeschouwingen.
Daarom kun je beter - dat ziet onze Erik Borgman scherp - in één moeite door wijzen op het falende leven. Naarmate het succes een bezwerend en retorisch karakter krijgt, kan het christendom het falende leven als bevrijdende waarheidsbiecht presenteren.
De triomf kan zo meefunctioneren als achtergrondkracht, als onmiddellijk effect en als toekomstperspectief.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De essentie van het wielrennen - Een stap verder met Wilfried de Jong
Journalisten hebben iets heel goed begrepen als ze schrijven over wielrennen. Tien jaar geleden heb ik er zelf ook een paar weken over naged...

-
Avant-gardeliteratuur moeten we steeds opnieuw de kans geven. Dat valt soms niet mee. De schrijvers zoeken de grenzen van het experiment op....
-
Jij en ik, we moeten even met elkaar praten. Er is het nodige gebeurd, we zijn weg van Facebook, en hier en daar hebben we Whatsapp ingewiss...
-
Journalisten hebben iets heel goed begrepen als ze schrijven over wielrennen. Tien jaar geleden heb ik er zelf ook een paar weken over naged...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten