Iemand doet bij een vergadering een voorstel. Dan komt de vraag wie het gaat uitwerken. Natuurlijk de indiener van het voorstel.
Dat heeft verschillende voordelen. De anderen lopen geen risico en hoeven zelf niets te doen. Hun goedkeuring van het voorstel gaat onder voorbehoud. Als de uitvoering misgaat, heeft alleen de indiener van het voorstel iets uit te leggen.
Toch heeft ook de indiener voordeel. Hij heeft een redelijke kans dat er iets gebeurt wat hij wil, met passieve of zelfs actieve steun van anderen.
Bovendien kan hij met zijn voorstel alvast de draagkracht onder de deelnemers peilen.
En ten slotte kan hij aan gezag winnen wanneer de uitvoering goed uitpakt.
Dit verklaart waarom er nog steeds mensen zijn die voorstellen doen bij vergaderingen.
zaterdag 12 mei 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De essentie van het wielrennen - Een stap verder met Wilfried de Jong
Journalisten hebben iets heel goed begrepen als ze schrijven over wielrennen. Tien jaar geleden heb ik er zelf ook een paar weken over naged...

-
Avant-gardeliteratuur moeten we steeds opnieuw de kans geven. Dat valt soms niet mee. De schrijvers zoeken de grenzen van het experiment op....
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Jij en ik, we moeten even met elkaar praten. Er is het nodige gebeurd, we zijn weg van Facebook, en hier en daar hebben we Whatsapp ingewiss...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten