Dit soort stukjes komt voort uit gêne. Het is geen fijn gevoel om niets bij te dragen aan het grote corpus van geschreven gedachten.
De stukjes roepen ook gêne op. Hoezo dit? Hoezo dat? Leg uit.
De uitleg raakt verstrikt in het geleg.
De gêne draagt de overgang van de leegte naar de ontvouwing.
Een uitweg is de overdracht van het geleg naar een nevenruimte.
Het staat er. Ook als je het niet leest.
Het begrijpen verliest zijn reddende functie.
zaterdag 26 mei 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Beloofd en verteld - Overdenking op Prinsjesdag
Een prominent kenmerk van de (extreem-)rechtse wind is de samenzwering. Ze zijn altijd met zijn drieën en zweren samen tegen ook weer drieën...
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Zei ik luciditeit, in de vorige blogs van deze serie? Daar moet ik toch nog eens ernstig over nadenken. Luciditeit heeft iets met licht te m...
-
Het was me weer een sprint vandaag. Van Kwiatkowski verwacht je kracht gepaard aan slimheid en ervaring. Maar hij ging in het groepje met tw...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten