Dit soort stukjes komt voort uit gêne. Het is geen fijn gevoel om niets bij te dragen aan het grote corpus van geschreven gedachten.
De stukjes roepen ook gêne op. Hoezo dit? Hoezo dat? Leg uit.
De uitleg raakt verstrikt in het geleg.
De gêne draagt de overgang van de leegte naar de ontvouwing.
Een uitweg is de overdracht van het geleg naar een nevenruimte.
Het staat er. Ook als je het niet leest.
Het begrijpen verliest zijn reddende functie.
zaterdag 26 mei 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Maarten Omfalos
Maarten van Rossum is voor mij heel belangrijk. Ik luister zijn podcasts 's nachts, en een paar weken geleden volgde ik nog De slimste m...

-
Avant-gardeliteratuur moeten we steeds opnieuw de kans geven. Dat valt soms niet mee. De schrijvers zoeken de grenzen van het experiment op....
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Jij en ik, we moeten even met elkaar praten. Er is het nodige gebeurd, we zijn weg van Facebook, en hier en daar hebben we Whatsapp ingewiss...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten