Een weekend achter de rug waarin diverse vrouwen het woord nemen. Ze zijn bezorgd over de jongens in het onderwijs, nee pardon, over onze houding jegens die jongens, ze reizen unembedded door Afghanistan, ze nemen onze religieuze taken waar en bereiden de volgende historische fasen voor.
Gaan jongens nog meedoen? Alleen wanneer ze zich aanpassen, of lekker verdergaan met hun speledingetjes.
'Ik moet steeds denken aan die man met die worst!'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De essentie van het wielrennen - Een stap verder met Wilfried de Jong
Journalisten hebben iets heel goed begrepen als ze schrijven over wielrennen. Tien jaar geleden heb ik er zelf ook een paar weken over naged...

-
Avant-gardeliteratuur moeten we steeds opnieuw de kans geven. Dat valt soms niet mee. De schrijvers zoeken de grenzen van het experiment op....
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Jij en ik, we moeten even met elkaar praten. Er is het nodige gebeurd, we zijn weg van Facebook, en hier en daar hebben we Whatsapp ingewiss...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten