Het lijkt zo simpel. Je gedrag wordt niet verklaard door je innerlijke stabiele kern, je ik, maar door omgevingsfactoren.
Het probleem van de omgeving is dat die moeilijk begrensbaar is. Uit de oneindigheid van factoren moet je ook nog eens de factoren kiezen die de oorzaak zijn van het gedrag dat je wil verklaren.
Nog een complicatie: bij het onderzoeken wordt het onderzoek zelf, met zijn procedures, factor van het gedrag. Het lettertype op het vragenformulier is van invloed op de respons.
Zo is eigenlijk niet vol te houden dat 'de' omgeving het gedrag stuurt.
Het hele probleem nature-nurture is daarmee niet terug te brengen tot een 'persoonlijke' voorkeur, want wat zegt nu helemaal dat idee van een 'persoonlijke' voorkeur. Al evenmin is het op te lossen met een beroep op de omgeving, omdat met de persoonlijkheid ook het organiserende en selecterende centrum van de omgeving wegvalt.
Nature-nurture is de tweevoudige naam voor een fascinatie, een fascinatie of angst die ons belemmert kennis te nemen van wat er gebeurt, en om daarover na te denken.
dinsdag 23 juli 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Beloofd en verteld - Overdenking op Prinsjesdag
Een prominent kenmerk van de (extreem-)rechtse wind is de samenzwering. Ze zijn altijd met zijn drieën en zweren samen tegen ook weer drieën...
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Zei ik luciditeit, in de vorige blogs van deze serie? Daar moet ik toch nog eens ernstig over nadenken. Luciditeit heeft iets met licht te m...
-
Het was me weer een sprint vandaag. Van Kwiatkowski verwacht je kracht gepaard aan slimheid en ervaring. Maar hij ging in het groepje met tw...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten