Maar second best is dat we duidelijk maken wat we willen. Laat de strijd beginnen en word een metropool!
Moeilijker te plaatsen is het wanneer we in alle nederigheid luisteren. Maar naar wie? Want laten we nou eerlijk zijn. Er is geen heer van de context, geen heer van de praktijk. Dus we willen wel luisteren. Maar dan ook helemaal. Dus naar alle stemmen en overstromingen en overlappingen van contexten her en der.
Maar daar heb je niets aan, jij bent de Ander en opereert liefst in enkelvoud.
Wij van onze kant hebben maar weinig aan de soevereiniteit. Dat is namelijk ook een hele verantwoordelijkheid. En we hebben daarbij sterk het gevoel dat we daarmee beantwoorden aan een appèl dat van jou uitgaat. Het is dus gewoon, met andere woorden, een nepsoevereiniteit.
We worden weer nederig. Jou in verwarring achterlatend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten