Gerrit Krol heeft na zijn dood effect op ons omdat we opnieuw nadenken over de doodstraf.
Hij beschouwt de doodstraf als een ijkpunt van onze straf omdat de doodstraf niet gericht kan zijn op de verbetering van de dader. Zo nemen we de genoegdoening van het slachtoffer weer serieus.
Maar in de beschouwing steekt toch dat zelfverbeteringsmotief ook weer de kop op. Stel dat je niet wordt gestraft, zegt Krol in een van zijn romans, dan kom je terecht in een ondraaglijke vrijheid. Ook daarom is het goed om te worden gestraft, oog om oog.
Het is de zelfverbetering van de dader na zijn verdiende doodstraf met terugwerkende kracht. Het is geleg omdat net zoals in dit woord ook in daad en straf de omkeerbaarheid ingebakken zit, oog om oog.
De zelfverbetering wordt bovendien van buitenaf opgelegd omdat niemand geneigd is tot zelfzelfverbetering.
vrijdag 29 november 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Beloofd en verteld - Overdenking op Prinsjesdag
Een prominent kenmerk van de (extreem-)rechtse wind is de samenzwering. Ze zijn altijd met zijn drieën en zweren samen tegen ook weer drieën...
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Zei ik luciditeit, in de vorige blogs van deze serie? Daar moet ik toch nog eens ernstig over nadenken. Luciditeit heeft iets met licht te m...
-
Het was me weer een sprint vandaag. Van Kwiatkowski verwacht je kracht gepaard aan slimheid en ervaring. Maar hij ging in het groepje met tw...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten