Ooit zat de wereld in de woorden.
Je kon vooruit met naamvallen.
Later kwamen er woordjes bij,
helder betekende extra helder.
De naamvallen konden verdwijnen.
Huub Stevens is perfect verstaanbaar.
Er zijn nu verhalen denkbaar over wel of geen naamvallen.
Ken uw plaats in de zin, is een zo'n verhaal.
Een ander (denk aan Rusland) is de burcht die binnen zo gezellig maakt.
Er is ook een verhaal van geen verhaal meer te vertellen.
Naamvallen zijn onnodig, de woordjes blijven.
Het is wat er is, het is wat.
vrijdag 5 oktober 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Beloofd en verteld - Overdenking op Prinsjesdag
Een prominent kenmerk van de (extreem-)rechtse wind is de samenzwering. Ze zijn altijd met zijn drieën en zweren samen tegen ook weer drieën...
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Zei ik luciditeit, in de vorige blogs van deze serie? Daar moet ik toch nog eens ernstig over nadenken. Luciditeit heeft iets met licht te m...
-
Het was me weer een sprint vandaag. Van Kwiatkowski verwacht je kracht gepaard aan slimheid en ervaring. Maar hij ging in het groepje met tw...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten