Roger Waters besluit, omdat zijn vrouw dat zegt, opnieuw een Tour te doen, en wel over The Wall. Alleen moet het wat minder koude oorlog worden, zegt hij, en wat minder Pink Floyd. Het moet wat meer fundamenteel filosofisch worden.
Het ging destijds (1979) eigenlijk niet over de leraar. De leraren zeiden destijds tegen hem: hou je mond! Was hij leraar geweest, dan had hij tegen een puberleerling gezegd: kom, laten we er eens over praten. Dat vindt Waters erg belangrijk.
Kinderen zeggen wel dat ze geen behoefte hebben aan onderwijs, maar het is beter voor hen als ze dat wel krijgen, dat is kort gezegd de visie van Waters. Zijn opvoeding: een groot spektakel, publiek dat ademloos toekijkt, en zelf doorstomen naar de toptien van veelverdieners.
Ja, we kunnen er wel cynisch over doen, maar het leert ons zeker iets over onderwijs. Het is de fascinatie waarin de instemming in Schwebe wordt gehouden. Gesprek, genot, intimidatie, consumptie, alles wordt dichtgesmeerd doordat het wordt opengehouden, en opengehouden doordat het wordt dichtgesmeerd.
Waters: 'Het was in 1979 de eerste keer dat ik een tekst schreef waarin bakstenen iets helemaal afsloten. Daarna zou ik dat nog een aantal malen doen.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Beloofd en verteld - Overdenking op Prinsjesdag
Een prominent kenmerk van de (extreem-)rechtse wind is de samenzwering. Ze zijn altijd met zijn drieën en zweren samen tegen ook weer drieën...
-
Beste Coen, Meestal word ik getroffen door de gesprekken aan de ronde tafel naast de mijne, terwijl ik altijd aan de andere tafel ga zitten....
-
Zei ik luciditeit, in de vorige blogs van deze serie? Daar moet ik toch nog eens ernstig over nadenken. Luciditeit heeft iets met licht te m...
-
Het was me weer een sprint vandaag. Van Kwiatkowski verwacht je kracht gepaard aan slimheid en ervaring. Maar hij ging in het groepje met tw...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten