Nu is dit wel een prettig onderwerp voor een column. Het is herkenbaar, vooral ook vanwege dat kapsel. Dijkshoorn koppelt iets dat ons direct aanspreekt aan een algemeen moreel probleem. Er zit iets van ontmaskering in, maar dan wel ontmaskering van iets dat we eigenlijk al wel weten. Het zijn dus vooral de anderen die ontmaskerd worden, en wij scharen ons met Dijkshoorn aan de kant van de goeden die het doorhebben, met dankbaarheid voor die lichte tinteling.
LEZER: Ja maar Anton, waarom vertel je ons dit? Met wat voor column ben jij dan nu weer eigenlijk bezig? Ben jij Dijkshoorn dan op jouw beurt weer aan het ontmaskeren? Dat weten we toch wel, dat Dijkshoorn een herkenbaar onderwerp neemt, omdat zijn lezers het anders niet begrijpen? Het komt je wel goed uit, want je hebt nu eindelijk, dankzij Dijkshoorn, zelf een onderwerp waarmee je concreet en abstract kunt verbinden!
IK WEER (MAAR WELK IK ONDERHAND?): Heel herkenbaar, jouw kritiek, en volkomen terecht. Maar hij kan me niet verontrusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten