Terwijl je toch voor voetbal kwam naar de tempel.
Nu is de uitdrukking voetbal tamelijk meerduidig, maar iedereen weet wat ik bedoel wanneer ik voetbal zeg. De ene keer is het de strijd tussen mezelf en de tegenspeler waarin we het elkaar niet makkelijk maken, de reële strijd zichtbaar én herkenbaar is voor de toeschouwer en waarin tevens sprake is van schoonheid dan wel het sublieme. De andere keer een naam voor het spelletje als zodanig.
Nu is er dus die regel. Oorspronkelijk moest je om het gevaar van devoetballisering te bezweren naar een persoon achter je spelen, zoals bij rugby. Dat is later gelukkig gecorrigeerd, zodat we nu wél naar voren kunnen passen, maar niet zodanig dat de speler voor ons in buitenspelpositie geposteerd staat.
Dat maakt het spel spannender, het voetbal waarschijnlijker, bijna zelfs mogelijk.
De list der listen is de buitenspelval. Waar buitenspel de oplossing was voor de val der vallen, is de buitenspelval de val der listen. Daarom is het meer dan een list. Het is de munitieus minutieus geregisseerde gedoceerde gedoseerde verrassende stap naar voren van de gehele achterste linie op het moment dat de vijand zijn schot gaat lossen. Jawel, gaat, op het punt staat om.
Inmiddels een welhaast historisch fenomeen, het buitenspel is alweer stappen verder in de geschiedenis, zijn geschiedenis, altijd een verrassende stap zetten om te bezweren wat wij nog net kunnen bedenken, of op het punt staan om.
Proef die taal: abseits. Loi 11. Contre l'esprit du jeu!
Moet ik vrezen zelf buitenspel te staan, wachtend op die te gemakkelijke bal, het fluitsignaal negerend met de handen achter mijn oren? Dat is aan u.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten