vrijdag 17 april 2015

Negatie van de bootrampen

Waarom toch negeren we de bootrampen rond Lampedusa?

Het kan zijn omdat het individualisme toeneemt. Individualisme is de combinatie van zelfvertrouwen en vertrouwen dat jou geen rampen zullen treffen. Daardoor wordt jouw wereld verkleind tot de cirkel met een straal van laten we zeggen enkele kilometers, de straal die nodig is om jouw wereld precies zo coherent te houden dat je vertrouwen in jouw ogen geloofwaardig blijft.

Een andere verklaring is dat we het negeren omdat we ermee om onze oren worden geslagen. Het is zo vaak in het nieuws dat in reactie daarop onze immunisering wordt aangewakkerd en we het niet eens meer horen.

Gezien de oneindige hoeveelheid mogelijke verklaringen kan de scherpte van de speculatie ermee gediend zijn dat we ons beperken tot niet meer dan drie. De derde verklaring kan zijn dat we een scherp besef hebben van de toekomst van Europa, een echte visie. Die visie vraagt erom dat we alle krachten bundelen. Die krachten houden we in reserve voor de toekomst, een toekomst waarin we onszelf redden maar met ons de andere continenten.

De conclusie van deze laatste en meest interessante optie moet luiden: in naam van de hulpeloze Afrikanen zelf laten we de Afrikanen verzuipen. Wat zich voordoet als cynisme is in werkelijkheid warme betrokkenheid.

Niemand die dat zo scherp ziet als de VVD. Alsnog Europagezind, en via Europa welgezind jegens Afrika en de rest van de wereld!

Afbeeldingsresultaat voor afrika missionaris

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Beloofd en verteld - Overdenking op Prinsjesdag

Een prominent kenmerk van de (extreem-)rechtse wind is de samenzwering. Ze zijn altijd met zijn drieën en zweren samen tegen ook weer drieën...