Marxisme tegen kapitalisme is vaak gedacht. We vergeten dan wel even dat er een opvatting over geschiedenis achter zat. We staan volgens Marx niet op een tweesprong waarbij we de keuze hebben tussen marxisme en kapitalisme, of tussen overheidsingrijpen en laissez-faire. We zullen dus even door dat kapitalisme heen moeten. Geschiedenis wil zeggen: eerst het een, dan het ander. Het ander ontstaat vanuit het een, vanuit de instorting van het een.
Je zou marxisme dus ook kunnen duiden als verdediging van het kapitalisme. We moeten dingen hebben, dus kopen, dus verveeld raken doordat al die fascinaties uitdoven, of uitgewoed zijn.
Of nog erger: we moeten dat kapitalisme op de spits drijven, brengen bij zijn grens.
Zo heb ik vandaag oortjes gekocht, alweer. Ik had er al heel wat. Het is een guilty pleasure. Zoals iemand anders weer een formule 1 bestuurt en lekker in Monaco woont omdat hij nu eenmaal niets heeft met belasting.
Vaak wordt gezegd, en terecht, dat Marx zijn Kapital schreef in een villa van Philips.
Misschien is Verelendung dus niet dat we het steeds erger hebben, maar dat we lekker wegzakken tussen onze comfortdingetjes in onze comfortzone. Dat is de echte Verelendung.
Dat is de implosie waarna we een andere verhouding tot de dingen hebben. We gaan ze eindelijk gebruiken.
Mijn nieuwe oortjes, ze liggen nu alweer ongebruikt. Daarna, na de implosie, ga ik ze gebruiken. Ik ga ze voor me neerleggen en ernaar kijken. Oortjes om naar te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten