Het scheelt dat je zelf enthousiast bent. Dat doet het hem. Het is de Pokon voor je plantjes. Je merkt dat ze ervan gaan groeien. Zonder te praten, na te denken en te worden aangesproken zelfs ('ze'), net als planten.
Waarvan akte. Enthousiasme is besmettelijk. Dus wil je Händel overbrengen, dan moet je gewoon enthousiast zijn! Leerlingen zien: die is enthousiast. Dan zal daar toch wel een reden voor zijn. Maar zo werkt het niet. Het is meer dat ze al enthousiast zijn voordat ze hebben geluisterd en gepraat. Het enthousiasme is een direct, krachtig middel. Pokon.
In de toekomst volgt dan wellicht dat ze echt gaan luisteren naar Händel. Kan altijd. En waarom zouden ze dan niet enthousiast worden? Want dat is nou typisch Händel, van die enthousiaste zwengelbeweginkjes. Terwijl de structuur ook heus wel in orde is. Duitser in Engeland...
Dus, als mijn enthousiasme nog niet op je is overgesprongen, jaag me dan weg met twijgjes en vuurwerk. Ik zal een Watermusic moeten componeren om u alsnog tevreden te stellen.
Mooie metafoor: Pokon voor je plantjes. Kinderen (en andere volwassenen, zou Edwin Rutten zeggen) groeien en bloeien door het enthousiasme van anderen. En de hemelse juweeltjes van Händel helpen een handje.
BeantwoordenVerwijderen